[Ye 4.000
metri super la marnivelo dil Pacifika Oceano stacas ruina urbo qua esas vera
splendidajo e di qua nulu konocas la historio. Onu povas nur konjektar. Ephraim
George Squier extazesas avan : « astoneganta e marveloza restaji tam
perfektigita ed admirinda kam olti di Asiria, Egiptia, Grekia e Roma ».
L’aspekto tre arkaika di ca Amerik-Indiana Mekka astonegis H.D. Disselhof qua
supozas ke ol esas : « la rImemorigo de fabloza tempo dil
giganti ».
Multa
homi eminenta havis tale tre diferant opinioni pri ta ruini. Onu supozis tre
diversa kozi ; inter li ke Tiahuanako esis kolonio di Exterterani veninta
de la planeto Venero (« Venus ») ! Tamen la nura certeso quan ni
havas esas produktita dal exploradi arkeologial.]
Advere esas tre stranja, ke la giganta megaliti di
Tiahuanako stacas ye 4.000 metri super la marnivelo en lunatra, glaciala
regiono qua indijas preske komplete vejetantaro. Esas extreme astoniva trovar
en tante nehumana loko la traci di potenta ed altanivela
civilizuro. La
strukturi di Tiahuanako, qui nombresas ye quar, havas, singla, dimensiono ye
quaracent e kinadek metri sur mil metri. Onu trovas en oli piramidi, pilastri e
la famoza « pordo dil suno » qua havas tri metri ye alteso, tri metri
e sepadek e kin ye larjeso e qua esis taliita en un sola bloko ek lokala erco
pezanta deko de tuni. La pordo dil suno havas epigrafi ube onu kredas dechifrar Venerana kalendario,
astronavi ed Exterterani. Sendubite ita interpretado tre kontroversesas.
Anke trovesis en Tiahuanako statuo qua reprezentas
homo kun aspekto desquietiganta. Ica statuo esas ek reda petro, ol altesas ye
sep metri e tri e dikesas ye un metro e kin til un metro e duadek-e-sep.
Existas personi qui asertas ke la longeso di ca statuo imitas perfekte
originala modelo ed ica modelo esis giganto. Qua povas savar lo kun certeso ?
Forsan to esas la vereso, forsan ne.
La serioza arkeologii situas la konstruktado di
Tiahuanako inter 1.000 e 1.300 pos Kristo.
Yes, ma quale explikar ke, segun semblo, multo
pensigas pri marala portuo e ke existas lago proxime kun saloza aquo !!!
Posible ni darfas revar e supozar. La Germana ciencisto Hörbiger di qua la
libro « La glaciala kosmogonio » tradukesis ad Ido ed esis komprebla
che Hermann Jacob en Berlin, havis kom doktrino ke la granda geologiala epoki
korespondis ad aparta sateliti di nia planeto. Kande la satelito proximeskas a
nia globo, omno kreskas : la altesi dil planti, dil animali, di la homi e
di la marnivelo. Kande la satelito falas sur nia globo, lore, pos la
kataklismo, omno divenas subite tre mikra e la manivelo plubaseskas
konsiderinde. Pose, la tero atraktas nova satelito qua pokope proximeskas ed
omno rikomencas, nome la altesi di omna vivanta enti e dil marnivelo itere
kreskas. Til la nexta kataklismo. Segun Hörbiger maxim bona pruvo por ito esas
la sencesa augmento dil homala staturo quan ni povas konstatar lastatempe.
Certe nunepoke Hörbiger esas senkreditigita pro ke il havis nazista opinioni
(od adminime ecelanta relati kun la nazisti), to ne signifikas ke lua omna
supozi esis falsa. Kelki de lua adepti mem pensas ke la Venerana kalendario
evas de la tempo kande la Tero situesis en la orbito ube nun esas la planeto
Venero, t.e. plura milioni de yari ante nun. Nulo povas pruvar to, ma nulo
povas pruvar la kontreajo.
(Artiklo
da Jean Martignon en L.I. n°9/1998)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire