mercredi 14 janvier 2015

KA GUSTAV MEYRINK RECEVIS MESAJO DAL REJO DIL MONDO ?



Nia pasinta samideano Andreas Juste olim skribis en la duesma tomo dil antologio
dil Idolinguo ye la pagini XX e XXI : «Ma ni tamen savas ke forsan nul milito eventis
pro la deziro dil ordinara homo : la guvernanti decidas militar pro motivi ofte sekreta,
sub misterioza influi, e kelkafoye li anke (nesavas) la vera kauzi.» Ica penso
konformesas tre bone a la sequanta texto quan me prizentas a vi. Me lektis olu en
libro pri okultismo titulizita : «Nouvelles Histoires Magiques» (Nova Magiala Naraci).
ica naraco esas, asertite, absolute autentika.


Ye ula dio dil autuno 1915, la GERMANA AUTORO Gustav Meyrink, redaktinto dil romano «La Golem»(1), esis heme sur sua fotelo, apude kameno-fairo, kun jurnalo surgenue. Il jus lektabis la novaji dil fronto ed esis reflektanta pri la maxim profunda kauzi di ta mondomilito qua konfrontigis Germania, Francia, Anglia, Austria, Belgia, Italia e nun extensesas a Serbia, Grekia e Turkia e qua esas mortigonta centamili de homi.Quala obskura povi, il pensas, instigas la homaro efektigar tala buchadi ? Subite, ita viro, quan la praktiko di «yoga» e di certena hindua meditadotekniki guidis a supera koncio-standi,tremeskas; ilua korpo frostas ed il rikonocas la stranj impreso qua, en ilu,
preiras la fenomeni di klarvido.

Preske nemediate, il «vidas» avan su persono di nekonocata raso quan, plu
tarde il deskriptos tale : «Alta ye sis pedi, extreme tenua, senbarba, vizajo kun olivea reflekteti, obliqua okuli ed extraordinare eskartita. La epidermo di la
labii e dil vizajo glata quale porcelano; la labii tranchanta, intense reda, e tante
forte presata – partikulare ye la komisuri – quaze per nepacigebla rideto -, on  povabus kredar ke oli esas piktita labii. Il havis sur la kapo stranja reda boneto».
Ica misterioza persono tenas en manuo diapazono inter la branchi di qua trovesas
mikra orea martelo. Ye lua pedi formikumas insekti qui laboras sen irga
atakemeso. Subite, stridanta sono sonadas, probable venanta de la diapazono tenata dal viro kun reda boneto. Lore la insekti quaze ecitita da mortigera dementeso, springas la uni a l'altri ed interocidas. La spektaklo esas hororigiva. Ica bestieti qui, jus antee,
trotetis pace la uni apud l'altri, nun interdevoras kun neimaginebla violento sub la kolda ed amuzita regardo dil viro kun reda boneto. Pose omno efacesas.

Gustav Meyrink, sur sua fotelo, esas profunde impresita, nam semblas ad ilu
ke ica viziono esas simbolatra respondo al questiono quan il facis a su pri la temo
dil maxim profunda kauzi dil milito. Il savas pro lektir multa verki itateme, ke segun la orientala okultisti en Tibet existas sekto : le «Dugpa», qua konsideresas kom nemediata instrumento dal «diablala» destrukto-povi. Ita homulo kun reda boneto qua efektigas milito che la insekti per vibrado, konseque, reprezentas kredeble un de ita «Dugpa»-i.

Meyrink opinionas ke ito esas literaturala temo. Il quik laboreskas e redaktas novelo titulizita «La ludo dil grilii», en qua il savigas la okulta kauzi dil milito. Ye la sequanta monato, ica novelo aparas en la revuo SIMPLICISSIMUS. Or, kelka semani pose, la autoro recevas de nekonocato, piktisto ye la nomo Höcker, yena letro : «Kara s-ro, Quik me devas dicar a vu ke me esas perfektamente sana homulo e nulatempe havis vizioni od altra nenormala standi. Hiere, me esis en mea laboreyo, sidanta avan mea tablo dum
laborar. Subite, metala bruison muzikatra me audis. Dum riturnar me, longa viron
me perceptis ye raso quan me ne konocas ed havante stranja reda boneto surkape. Il
stacis en la chambro. Quik me koncieskis ke evidentesas psikala trubleso. La viro
tenis enmanue ulaspeca diapazono facita per du branchi, e per qua il produktabis
la bruiso pri qua me parolis. Inter la du branchi trovesis orea martelo. Nemediate, me vidis sursule amasi de dika blanka insekti qui interocidis en alibruisado
di qua la surdiganta bruisego pardivenis netolerebla. Ita bruison qua shanceligas omna mea nervi me havas ankore en mea oreli. Kande la halucino finabis, me quik deskriptis la ceno per bastoneto de sepiokoloro. Pose me ekiris por respirar fresh aero. Preterirante
jurnalikiosko, impulso quan me ne povas explikar, pro ke me ne prizas ita revuo,
instigis me demandar SIMPLICISSIMUS.
Dum ke la vendistino prizentis a me la maxim recenta numero, rezolvo same neexplikebla instigis me dicar : «No, ne ica numero, me pregas, la antea !». Retroveninte heme, per foliumar la revuo, ye mea astonego me trovis vua novelo : «La ludo dil grilii» qua naracas, ecepte kelka detali, omno to quon me ipsa experiencis ye un horo antee : La viro kun reda boneto, la insekti qui interocidis, edc. Me pregas vu, estimata sioro, havar la afableso, se vu povas, explikar a me quale me devos interpretar la afero...»
Signatita : Höcker

Pos lektir ica letro, Gustav Meyrink<esas agacita. Il pensas : yen un plusa<homo qua fanfaronas e volas egardesar !
Duminstante la autoro ne dubitas ke s-ro<Höcker fablifas ed imaginis ica omna
rakonto pos lektir la novelo en la jurnalo. Meyrink esas jetonta la letro al eskombruyo, kande subite, ideo trublas lu. Il memoras ke dum rikopiar sua manuskripto skope sendor ol al redakterio dil revuo, il modifikis kelka detali di sua viziono.
Pro ke ilu ne plus rimemoras exakte la koncernata detali, il prenas la numero di SIMPLICISSIMUS ube prizentesas ilua novelo quan il ne rilektis – nam il abominas rilektar sua propra verki – e tralektas sua texto.
Lore, il remarkas modifiko quan il facis lastinstante e quan il komplete obliviis. Ed ica modifiko astonegas il, nam ol koaktas ilu pensar ke ilua korespondanto ne esas, e ne povas esar, jokero, nam il skribis a lu ke il vidabis viro kun reda boneto tenante diapazono
inter branchi di qua trovesis mikra martelo, pro la simpla motivo ke ca diapazono ne esas
mencionita en la novelo. Gustav Meyrink remplasigis ol lastinstante per altra objekto.

Sur ilua klado il skribis erste : La viro kun reda boneto tenis enmanue diapazono per qua
il produktis stranja soni... Or, dum rikopiar, semblis ad il, plu impresiva, plu fantastika
redaktar : La viro kun reda boneto tenis enmanue prismato per qua il kaptis la sunala
radii...
Il transformis anke la stridanta bruiso  quan facis la diapazono a lumo di apokalipso qua
blindigis la insekti ed igis li dementa...

Tandem, il nulaloke notis, mem ne sur lua klado, pro ke ica detalo semblis ad il
sensignifika, ke la diapazono portis mikra orea martelo inter olua branchi.


OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO


1. «Golem» : Ento ek argilo anmizita per magio.
 

2. Pedi : Sis pedi, t.e. probable inter 1,80 e 2 metri.

OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO

Aucun commentaire:

Enregistrer un commentaire