mercredi 10 novembre 2021

LA KATINO E LA VERDA HANYUNO

 

(Hike esas naraco dal Franca skriptisto dil XIXma yarcento di qua la nomo esis Théophile Gautier e qua tre amis la animali, tote aparte ilua katino, quan il nomizis siorino Théophile.)

Siorino Théophile esis rufa katino havante blanka pektoro, rozea nazo e blua pupili. El esis sat familiara kun me e ne jenesis por haltigar lor la paso dum la repasto, la peco quan me portis de mea plado a mea boko.

Uladie, un de mea amiki, departante a voyajo por kelka semani, konfidis a ni sua papagayo por sorgar pri lu dum sua absenteso. La ucelo sentante su desorientizita acensabis, per la helpo da sua beko, til la altajo di sua perchilo e lua okuli esis trublegata. 


S-ino Théophile nulatempe antee vidabis papagayo ; ed ita animalo qua esis nova ad elu, produktis ad el evidenta surprizo. Nemovante el regardis l’ucelo kun astono : « Sen irga dubito, elu pensis, ico esas verda hanyuno. »

La katino saltis ad la infra parto dil tablo ube el establisabis sua observeyo. El iris ad angulo dil chambro, rapidege, havante basa kapo, tensita spino e pronta saltar bruske.



La papagayo observis la movi dal katino kun videbla desquieteso : lu herisis sua plumi, bruisigis sua kateno, levis un de sua gambi dum agitar la fingri ed akutigis sua beko sur la bordo di sua manjotrogo. Lu havis l’impreso esar minacata.

Tamen la katino, kun okuli regardante fixe al ucelo, semblis dicar a su en parol-maniero quan la papagayo tre bone komprenis : « Quankam lu esas verda, ca hanyuno esas probable saporoza disho. »

Elu kelke proximeskis ; elua rozea nazo fremisis, el duime klozis sua okuli, ekirigis e rienirigis sua ungli.

Subite elua dorso rondeskis , e per salto el atingis la perchilo.

La papagayo vidante ke il esis minacata, klamis subite : « Ka tu dejunis, Jacquot ? » Ita frazo tre pavorigis la katino qua bruske retrosaltis. Pistolago pafata an lua oreli ne produktabus ad el plu granda teroro.

E l’ucelo qua intelektabis ke sua paroli esis sua maxim bona defensilo, klamis lautege :

« Ka tu dejunis Jacquot ? – Yes, yes. - Ed ek quo ? – Ek rostajo dil rejo. »

Pose il kantis per surdiganta voco :

Kande me drinkis klara vino,

Omno jiras, omno jiras en la taverno.

La katino, komplete stuporigata, desproximeskis pokope, segun semblo dicante a su ipsa : « To ne esas ucelo, to esas sioro, lu parolas. »

(Segun Théophile Gautier)