MEA RENKONTRO KUN LATVIANA IDISTO

Nia Latviana samideano Vilis Stakle, direktero di kulturcentro en Aizkraukle, esis ironta a Bretonia, regiono di Francia, por akompanar adibe lua grupo de adepti di populdansi. Survoye li devis sejornar dum un dio en Paris, ye la 6ma di agosto 2004. Konseque, ni interkonsentis por interrenkontro proxim lua hotelo, apud autobuso por vizitar turismale, kun lu e lua kunvoyajanti la chefurbo di Francia, ube me laboras, e qua ne jacas fore de mea hemurbo. La tempo di ca rendevuo esis ye 13 kloki. Me arivis itadie, avan la dicita hotelo ye 12 kl.55. Multa homi ja cirkondis la autobuso ed interparolis vivoze. Me serchis qua povas esar Vilis, il remarkis me rapide danke la blanka stelo quan me surhavis quale ni konvencionabis. Vilis esas sat longa e forta viro kun blonda blanka hararo e blua okuli, samevanta kam me (60 yari), ed aspektanta kelke plu yuna kam lua evo. Ni komencis interparolar en Ido e pose kun la altra grupani, ni eniris la autobuso. Esis amuziva fakto, nome la guidisto esis Bulgarianino parolante en la Rusa. Itadie nula turismala guidisto Latviane-parolanta esis disponebla en Paris, e, fortunoze, omna grupani esis mezevoza, nam segun expliko da s-ro Stakle la yuni en Latvia ne savas la Rusa pro ke ol ne plus docesas en la skoli. Ni vizitis la precipua loki di Paris : Montmartre, la triumfarko, la invalideyo, la turmo Eiffel. Cetere ni haltis kelkatempe avan la turmo Eiffel. Lore la guidistino questionis me en qua linguo Vilis e me interparolas, nome el kredis ke forsan ico esas la Italiana.
Pos anke vizitir la avenuo dil Champs Elysées e la charmiva quartero Place des Vosges, ni retrovenis a la hotelo. La guidata vizito dil urbego durabis entote dum quar hori (13 kl.-17 kl.). Pos ordinigir la bagaji, esis libera tempo e mea samideano venis kun me por vizitar min intense ma plu libere la chefurbo di Francia. Me irigis lu a la centrala quartero di Paris, nome la Latina Quartero. Ibe ni unesme vizitis la katedralo Notre Dame qua aspektas tante bela vidita de-extere. De-interne, regretinde, malgre lua omna belaji ol esas tro obskura, quale preske omna gotika katedrali. Pos ekirir la katedralo ni sideskis sur benko en la agreabla publika gardeno vicinesanta la katedralo. Ni babilis diversateme e Vilis aludis la tempo kande ne esis posibla a Latviano ekirar la estala landi. Il voyajis lore a Rusia. Nunepoke la Latviani preferas irar ad-weste. Li indijabis dum tro longa tempo ica posibleso. Ni durigis la promenado per vizitar la insulo Saint Louis jacanta en la nemediata proximeso. Olim (quar yarcenti ante nun) parto di ca insulo esis lojata da bovini ed on nomizabis ol « la insulo dil bovini ». Dum la tempo di rejo Louis XIII (1610-1643) konstruktesis quartero kun bela patricala domi ibe. Ni trairis la precipua stradeto dil insulo, tre komercanta e pleziva, dum flanar. Dop ica stradeto an la rivo dil rivero Seine, ni povis admirar anciena eleganta domegi evanta preske quar yarcenti. Trans la rivero, ye la altra rivo, videblesis la spektajo PARIS PLAGE (PARIS PLAJO) eventanta dum la somerala monati e, qua, mea-opinione esas poke atraktiva.
Ni iris dinear a restorerio Italiana en la bulvardo Saint Michel, ed ibe, unesmafoye Vilis gustis de la deser-disho « tiramisu » (dolca kuketo kun chokolado, lakto e kremo). Ni parolis pri la vivo e la problemi en nia rispektiva landi. Fininte la repasto me volis montrar a Vilis la kafeeyo « Procope » ube kelkafoye venis la Franca filozofo ed autoro Voltaire. Ye mea surprizo , ita quartero di Paris aspektis multe plu bela ed agreabla dumnokte kam dumjorne pro la artificala lumo ed anke pro la vivozeso adportita da la grandanombra turisti. Pos vidir la dicita kafeeyo en tre olda stradeto a qua on povas acesar per arkado, ni iris a la direciono dil staciono di subtera treno por ke mea Latviana samideano retroirez a lua hotelo. Survoye ni havis anke la posibleso admirar la « Palais de Justice » (judicierio), edifico konstruktita en baroka-klasika stilo, la malauguroza turmi dil Conciergerie ube rejino Marie-Antoinette (1755-1793)esis enkarcerigita ante lua senkapigo e fine la belega « Hôtel de Ville » (urbodomo di Paris), splendida konstrukturo en Renesanco-stilo. Lore, ni atingis la staciono dil subtera treno e nia Parisana renkontro-dio finis.
Ita dio esis pleziva e joyigiva, quankam tre fatiganta, e me ne havis la posibleso guidar Vilis tra granda parto de Paris quale me deziris, nam ni havis tro poka tempo en nia dispono. Ma ni esperas rividar ni uladie, ulaloke, en Idia.