L'ODISEO DA HOMEROS (A)

RAPSODIO I

Parolez a me, ho Muzo, pri ca subtila homulo qua vagis dum tanta longa tempo pos ke il abatabis la citadelo sakra di Troia. Ed il vidis la urbi di grandanombra populi, e lu konocis lia mento; ed, en lua kordio, lu suportis multa malaji, surmare, minacante lua propra vivo e la retroveno di lua kompanuli. Ma ilin ilu ne salvis, kontre lua volo; ma li perisis pro lia despieso, la foluli ! nam ili manjabis la bovi di Helios Hiperionade. Ed ica laste nomita neposibligis lia retroveno. Raportez a me parto de ta kozi, ho Deino, filiino di Zevs.

Omna ti, qui evitabis la nigra morto, eskapinta del milito e del maro, rienirabis lia lojeyi; ma Odissevs(Odysseus) restis sola, fore de lua lando e de lua spozino, e la veneracinda nimfo Kalipso, la tre nobla Deino, mantenis lu kaptita en lua kava groti, nam el deziris havar lu kom spozulo. E kande la tempo venis, pos la sucedo dil yari, kande la Dei volis ke lu rividez sua domo en Ithake, mem lore il devis subisar la kombati proxim lua familiani. Ed omna Dei kompatis ilu, ecepte Poseidon, qua duris esar iracoza kontre la deala Odissevs, til kande lu retrovenabis en sua lando.

E Poseidaon irabis ad-che la Etiopiani qui lojas fore e partigesas en du populi, la una ek li regardas vers la latero di Hiperion, ye la kushanta suno, e l'altra regardas ye la levanta suno. E la Deo irabis adibe por hekatombo de tauri ed agneli. E dum ke il joyis, sidante che ta repasto, la altra Dei esis kunvenanta en la rejala domo di Zevs Olimpiana. E la Patro dil homi e dil Dei paroleskis a li, memorante en lua kordio la nereprochebla Aigisthos quan la famoza Orestes Agamemnonide ocidabis. Memorante ico, lu dicis ica paroli a la Nemortivi :
-Ha ! quante la homi akuzas la Dei ! Li dicas ke lia malaji venas de ni, e, en la realeso, li sola plumaligas lia destino per lia dementeso. Nun, yen ke Aigisthos, kontre la impero dil destino, spozeskis la spozino dil Atreido ed ocidis ica laste nomita, quankam lu savis ke lua propra morto, kom puniso, esos terorigiva; nam ni avertabis lu per Hermeias, la vigilanta mortigero di Argos, ke lu ne ocidez Agamemnon e ke lu ne dezirez ilua spozino, pro timo ke l'Atreido Orestes venjez su, kande lu divenabos adulto e dezirabos rividar sua lando. Tale parolis Hermeias, ma lua salviva konsilo ne sucesis persuadar la spirito di Aigisthos, e, nun il omnon expiacis subite.

(Duro sequos)