[Ye 4.000 metri super la marnivelo dil Pacifika Oceano stacas ruina urbo
qua esas vera splendidajo e di qua nulu konocas la historio. Onu povas nur
konjektar. Ephraim George Squier extazesas avan : « astoneganta e
marveloza restaji tam perfektigita ed admirinda kam olti di Asiria, Egiptia,
Grekia e Roma ». L’aspekto tre arkaika di ca Amerik-Indiana Mekka
astonegis H.D. Disselhof qua supozas ke ol esas : « la rImemorigo de
fabloza tempo dil giganti ».
Multa
homi eminenta havis tale tre diferant opinioni pri ta ruini. Onu supozis tre
diversa kozi ; inter li ke Tiahuanako esis kolonio di Exterterani veninta
de la planeto Venero (« Venus ») ! Tamen la nura certeso quan ni
havas esas produktita dal exploradi arkeologial.]
Advere esas tre
stranja, ke la giganta megaliti di Tiahuanako stacas ye 4.000 metri super la
marnivelo en lunatra, glaciala regiono qua indijas preske komplete vejetantaro.
Esas extreme astoniva trovar en tante nehumana loko la traci di potenta ed
altanivela civilizuro. La strukturi di Tiahuanako, qui nombresas ye quar,
havas, singla, dimensiono ye quaracent e kinadek metri sur mil metri. Onu
trovas en oli piramidi, pilastri e la famoza « pordo dil suno » qua
havas tri metri ye alteso, tri metri e sepadek e kin ye larjeso e qua esis taliita
en un sola bloko ek lokala erco pezanta deko de tuni. La pordo dil suno havas
epigrafi ube onu kredas dechifrar
Venerana kalendario, astronavi ed Exterterani. Sendubite ita interpretado tre
kontroversesas.
La enireyo oriental dil Kalasasaya |
Anke trovesis en
Tiahuanako statuo qua reprezentas homo kun aspekto desquietiganta. Ica statuo
esas ek reda petro, ol altesas ye sep metri e tri e dikesas ye un metro e kin
til un metro e duadek-e-sep. Existas personi qui asertas ke la longeso di ca
statuo imitas perfekte originala modelo ed ica modelo esis giganto. Qua povas
savar lo kun certeso ? Forsan to esas la vereso, forsan ne.
La serioza arkeologii
situas la konstruktado di Tiahuanako inter 1.000 e 1.300 pos Kristo.
Yes, ma quale explikar
ke, segun semblo, multo pensigas pri marala portuo e ke existas lago proxime
kun saloza aquo !!! Posible ni darfas revar e supozar. La Germana
ciencisto Hörbiger di qua la libro « La glaciala kosmogonio »
tradukesis ad Ido ed esis komprebla che Hermann Jacob en Berlin, havis kom
doktrino ke la granda geologiala epoki korespondis ad aparta sateliti di nia
planeto. Kande la satelito proximeskas a nia globo, omno kreskas : la
altesi dil planti, dil animali, di la homi e di la marnivelo. Kande la satelito
falas sur nia globo, lore, pos la kataklismo, omno divenas subite tre mikra e
la manivelo plubaseskas konsiderinde. Pose, la tero atraktas nova satelito qua
pokope proximeskas ed omno rikomencas, nome la altesi di omna vivanta enti e
dil marnivelo itere kreskas. Til la nexta kataklismo. Segun Hörbiger maxim bona
pruvo por ito esas la sencesa augmento dil homala staturo quan ni povas
konstatar lastatempe. Certe nunepoke Hörbiger esas senkreditigita pro ke il
havis nazista opinioni (od adminime ecelanta relati kun la nazisti), to ne
signifikas ke lua omna supozi esis falsa. Kelki de lua adepti mem pensas ke la
Venerana kalendario evas de la tempo kande la Tero situesis en la orbito ube
nun esas la planeto Venero, t.e. plura milioni de yari ante nun. Nulo povas
pruvar to, ma nulo povas pruvar la kontreajo.
(Artiklo publikigita en
L.I. n°9/1998)
Aucun commentaire:
Enregistrer un commentaire