LA FANTOMIZITA DOMO

segun Plinius juniora 1

Sube esas fantastika novelo dil Antiqua Epoko

 Esis en Athina spacoza e komoda domo, ma male reputata e funesta. Dum la noktala silenco, on

audis bruiso de olda ferajo, e se on probis askoltar, frakas-bruiso de kateni sonadis, sat fore unesme e pose tote proxime. Balde aparis fantomo : lo esis oldulo, opresata per tenueso e mizero, il havis longa barbo ed herisita hari. Lu havis ye la pedi entravili, e ye la manui kateni quin lu sukusis. Pro ico la habitanti di ca domo subisis hororinda e malauguroza nokti, quin li pasis per vigilar en teroro ; ita vigili adportis la maladeso, e, per kreskanta pavoro sempre venis la morto. Nome, mem dum la jorno , quankam la fantomo desaparabis, lua memorajo restis avan lia ment-okuli, e la pavoro duris dum plu longa tempo kam la kauzo di la pavoro. Itaque* la domo, abandonata e kondamnata ye la solitareso, abandonesis komplete a la fantomo. On tamen pozabis afisho en ol, esperante ke ulu, en la nesavo di tante granda plago, volos komprar o lokacar ol. Uladie la filozofo Athenodoros venas ad Athina, lektas la afisho, saveskas la preco, di qua la chipeso suspektigas da lu ulo neklara ; il inquestas ed informesas pri omno, e tamen rezolvas lokacar ol pro kuriozeso.

Lor la vesperesko, il instaligas laboro-lito en la unesma chambro di ca domo, demandas lua tabeleti, lua stileto e lumo ; ilu forsendas lua servisti aden la fundala chambri ; koncerne lu, il zelas pri skribar e tale laborigar lua mento, lua okuli, lua manuo, pro timo ke lua ocianta imagino reprezentigez da lu bruisanta fantomi e vana terori.

Lo esis unesme, quale omnube, la profunda silenco dil nokto ; pose batado di fero, agitado de kateni. Il ipsa ne levas lua okuli, ne lasas lua stileto, ma plufermigas lua atenco e facas de ol remparo avan lua oreli. La frakas-bruiso kreskas, proximeskas, e yen ke ol sonegas sur la solio, yen ke ol transiras la solio. La filozofo turnas su, il vidas, il rikonocas la spektro quan on deskriptabis ad ilu. Ica fantomo stacis, senmova, e, per signifo di lua fingro, lu semblis advokar il. Athenodoros, per gesto, demandas a lu vartar instanto, ed il inklinas su itere sur ilua tabeleti ed ilua puncilo. La spektro dum ke lu skribis, sonigadis sua kateni sur lua kapo. Il riturnas su e vidas lu iterar la sama signo kam antee.

Lore, sen pluse tardesar, il prenas la lumilo e sequas la fantomo. Lu marchis per lenta pazi, quale lu esus plugravigita per lua kateni. Arivinta en la korto di ca domo, lu desaparas subite, lasante lua kompanulo ibe stacanta. Ita laste dicita, qua restas sola, facas amaso de herbi e de

folii por markizar la loko ube la spektro desaparis. Ye la sequanta dio il iras adche la judiciala oficisti, il demandas a li exkavigar ica loko. On deskovras ibe osti intermixita ed plektita en kateni : la kadavro, qua esas polvigita per la tempo e per la tero, lasabis oli nuda e konsumita per la kateni. Onu amasigas oli ed on enterigas oli publike. Quik kande ica manisepultesabis segun la ritui, la domo liberigesis de oli.

 

Tradukita de la Latina da Ferdinand Nathan en la libro «Contes et récits traduits des écrivains de l'Antiquité» (Rakonti e raporti tradukita de la skriptisti dil Antiqua Epoko) editerio Nathan, 1939.

 

Noti:

1. Plinius juniora: Libri-autoro e politikala viro Romana vivinta dum la unesma e duesma yarcenti di nia ero.

 

2. Mani: Anmi dil mortinti en la Romana religio. Ita vorto uzesis nur plurale.

 

(Ek Kuriero Internaciona n° 1/2010)