RAKONTO INDIANA

LA ELEFANTI E LA MUSI

 

Esis olim granda e bela urbo apud lago. Ol shirmis nombroza templi e bela domi.

La homi qui habitis en ol esis felica e prosperanta. Or, dum la sucedo dil tempo la urbo pokope divenis ruinajo. La homi fugabis, dum duktar kun su lia bovini, lia tauri, lia kavali e lia elefanti.
Nur la musi restis. Li lojeskis en la templi e la domi. Ico divenos urbo di musi. Balde esis plu multa musi kam ulatempe antee : tota generacioni. Generacioni de preavi, geavi, genitori, gespozi, geonkli, gefrati, same kam multega musa bebei.
Li vivis felica omni kune, e preske singladie esis festo. Esis festo dil printempo, la festo dil rekoltaji, la mariaji e cetera asembligi.

En la junglo, fore del urbo di la musi, vivis elefanti. Esis granda elefanti-trupo, e lia rejo esis altastatura maskulo. Nobla e jentila, lu direktis la trupo yustamaniere. La elefanti amis lu. L’altastatura maskulo e lua trupo vivis felica en la junglo til l’arivo di granda dizastro. Ne plus pluvis depos plura yari, ed omna riveri e lia aquo-rezervaji sikeskis. Li ne plus havis aquo por drinkar.

La elefanti departis adfore por serchar aquo. Un de li raportis a la rejo ke lu vidabis urbo ruinita e ke del opozita latero jacis lago. La rejo esis ravisita pri co. Lu duktis quik lua elefanti-trupo a la lago. Survoye li pasis tra l’urbo dil musi. Pro ke la durstanta elefanti diplasis su hastoze, li ne remarkis ke li pedfulis e mortigis plura mili de musi. Plura mili de altra musi vundesis.
La musa mediki e flegistini agis omnamaniere segun lia posiblesi por salvar la mortanti e la vunditi. Ma pro ke sempre plu multa elefanti trairis l’urbo, sempre plu multa musi mortigesis o vundesis. Nulatempe antee la musi esabis konfrontata a tala kalamitato. Quon li povis agar ? Quale li povis cesigar la elefanti mortigar lia populo ?

La musi kunsidis por interkonsentar pri la maxim bona moyeno agar. Olda muso tre saja, sugestis irar por renkontrar la rejo dil elefanti e parolar a lu. Lu povus aceptar ke lua trupo cesez trapasar la urbo.

Omna musi aprobis ica ideo, e li selektis tri de li en la skopo irar por parolar a la rejo.

La tri musi iris por vizitar la rejo e dum inklinesar, li dicis a lu : « Sinioro Rejo, vu esas granda e potenta. Forsan vu ne remarkis la malajo quan vu produktas kande vua trupo trairas nia urbo. Ni esas mikra e ni aplastesas sub via gambi. Plura mili de ni ja mortigesis e mem plu granda nombro vundesis. Ni timas ke se vi pluduros trapasar nia urbo, nulu de ni posvivos. Do ni venis demandar a vu trovor altra voyo por retroirar aden via junglo. Se vu aceptos, ni esos tre gratitudoza a vu e ni esos vua amiki. Ni agnoskas ke ni esas mikra, ma uladie ni esos forsan apta helpar vi. »

La rejo emoceskis. « Vi esas justa lu dicis a li. Vi povas vivar quiete nun. Me sorgos por ke vi ne plus sufros. »

Kelka yari pose, la rejo di vicina regiono volis nombroza elefanti por lua armeo. Il sendis ilua viri por kaptar de li tam multa kam li povis. Li venis aden la junglo ube la granda maskulo elefanta same kam lua elefanti-trupo vivis. Li ravisesis trovar tanta elefanti. La viri kavigis profunda fosi quin li kovris per brancheti di folii. Ici esis kaptili por la elefanti.

La rejo e  mult altra elefanti dil trupo falis aden ica fosi. Li probis, tam bone kam li povis, riacensar, vane.

La viri retrovenis kun amansita elefanti. Per solida kordi, li ekirigis la kaptita elefanti de la fosi ed atachis li ferme. La viri, pose, departis kun la amansita elefanti ed iris adche lia rejo por raportar lo eventinta. La elefanti kaptita esis en desoportuna situeso. Lia rejo, la altastatura maskulo, esis afliktata vidar ke tante grandanombra elefanti dil trupo esabis kaptita quale lu. Quale li povus eskapar ? Lu ne sucesis trovar moyeno por eskapar, kande subite lu memoreskis la musi en la urbo. Li dicabis ke li helpus l’elefanti.

La altastura maskulo vokis la rejino, qua ne esabis kaptita. Lu demandis ad elu irar rapidamente al urbo di la musi e naracar a li to quon eventabis.
La rejino hastis irar a la loko habitata dil musi. Iti laste dicita chagrenis kande li audis ke la elefanti esis en tala danjero. « Ni agos tam bone kam ico esas posibla por helpar nia amiki », li asertis.
Plura mili de musi kuris a la loko ube l’elefanti atachesis. Per lia akuta denti, li tranchis la kordi e liberigis la elefanti. Omni esis felica. La musi esis kontenta povir rimborsar lia debajo.

Un de li klimis sur la rostro dil rejo di la elefanti. « Ni esas amiki », lu dicis. « Vi esis jentila a ni unfoye, ni esas felica povir helpar vi. » Tale la elefanti e la musi asemblis su por celebrar lia amikeso.

« Lo esas la festo maxim joyoza de omna festi », li kantis kore. « Lo esas ya la festo dil amikeso inter musi ed elefanti ».

 

 

 

Extraktita de la libro “Stories from Panchatantra da Shikvumar.Ilustruri Tapas Guha, publikigita da Children’s Book Trust. Rakonto aparinta en la revuo   NOUVELLES DE L’INDE.