"HEIMATGEFÜHL" (PATRIETO-SENTIMENTO)

xxx:::xxx

Olim, me lektis artiklo en Germana jurnalo ube matro skribis ke el volas transmisar a sua filii la "Heimatgefühl" (patrieto-amo o -sentimento), t.e. ke el volis irgakuste evitar chanjar sua lojeyo ad altra regiono od urbo por ke lua filii kreskez ed edukesez en stabila cirkumajo, havez radiki ibe ed esez plu sekura e felica. Ita linei kelke astonis ed amuzis me, ma per reflektar me opinionis ke el esis justa. Mea patro havis onklulo, qua naskis en la vilajo R. e sempre vivis ibe til lua morto ye la evo 83 yari. Tamen, ica onklulo nule esis stulta e senkultura persono, tote kontree, il esis bone edukita, studiabis mem en Universitato e frequentabis la artista medio. Dum lua aktiveso-tempo, il havis bona profesiono. Dum lua yuneso, il anke prizis voyajar. Ma il preferis restar ed habitar en ita vilajo pro ke lu havis, quale on dicas nunepoke, lua radiki ibe. Advere, la vilajo ipsa esis charmiva, cirkondata per kolini e bela naturo, ma ol esis vilajo e sen irga avantajo quan on trovas en la urbi. La onklulo tamen ne izolesis de la mondo, nam il esis perfekte bilingua Franca-Germana e tre prizis lektar pri maxim diversa temi precipue kulturoza (il esis naskinta kande ica vilajo Lotringiana esis anexita a Germania ante la unesma mondo-milito e, quankam France-parolanta mustabis lernar la Germana). Il posedis do amba kulturi Franca e Germana e tale havis granda aperturo a la mondo. Tamen, per restar en lua patrieto, il havis solida vivo-portuo e vivis plu bone e kande la morto frapas onu, ol ne esas tante kompleta kam por homi senradika.
Koncerne me, me pasis mea infanteso en la ipsa vilajo R. quale la onklulo di mea patro (e quale mea patro), ma mea matro qua esis sud-Francino ne tre prizis vivar en vilajo e kande me evis sep yari elu instigis sucesoze mea patro chanjar nia lojeyo a la vicina urbeto. Do, por me esis finita kun la edukado kun la "Heimatgefühl", mea matro multe plu prizis ica vivo e cirkumajo, me komencis kustumeskar pri co, ma kande me evis 14 yaro, mea patro maladeskis grave e mea matro sucesis irigar nia familio a sud-Francia ube trovesis lua familio. Me ne regretis ico, nam me pasabis mea vakanco che mea geavi ibe e ne esis tote stranjera en ita medio. Plu tarde kande me esis adulta pro profesionala motivi me instalesis en Parisana regiono.
La tempo pasis e me kustumeskis bone vivar en Francilia (altra nomo dil Parisana regiono). Nun me esas retretinto e sola. Kad me havas ula patrieto adube irar ? Kelka yari ante nun, la mediko di mea matro, qua lore habitis ankore en la sud-Franca urbo F. ube el venigabis mea patro e me,
questionis me kad me intencas pos retreto retrovenar ad ita urbo. Me nule intencis agar tale. Forsan, mea situeso ne esas la maxim bone posibla, nam me ne havas familio en Francilia, ma en la patrieti di mea patro e di mea matro, me havas nur kuzi sen granda relati kun li. E, precipue, habitante proxim Paris, me povas facile vizitar la splendidaji di ta urbo, irar a le Champs Elysées, a la Latina Quartero, a la gardeni vicinesanta la Luxemburg-palaco, vizitar la muzeo Le Louvre ed altra muzei, asistar expozi edc. E la regiono Francilia havas anke altra marveli : me povas exkursar a Versailles e vizitar lua kastelo, Rambouillet e la rezideyo dil Statestro, Monfort l'Amaury qua esas vilajo vizitata da aristokrati e reji, sen parolar pri Provins, Fontainebleau ed altra loki.
Kompare ad ica splendidaji, la regioni di mea origini esas vere sensapora. Ma se me vivabis ibe konstante, forsan me havus tote altra opiniono pro ke me havus "Heimatgefühl" (patrieto-sentimento).

xxx:::xxx